BERSIH 2.0 - 709 Rally is of great significance and far-reaching implications

BERSIH 2.0 - 709 Rally

is of great significance and far-reaching implications

3rd Media Statement on Bersih 2.0 - 709 Rally

15 July 2011

by Friends of Suaram (FOS) Working Committee, Johor

[This media statement is the translation of FOS Working Committee’s media statement in Chinese that was released on 15th July 2011.]

Despite all forms of deception, destruction and intimidation and eventually an all-out suppression by the ruling clique of the UMNO-dominated Barisan Nasional Government, 709 rally cum “walk for democracy”, was successfully held in Kuala Lumpur City Centre, the heartland of Malaysia. It was a remarkable achievement resulting from a high-degree collective wisdom and correct leadership of Bersih 2.0 leaders, coupled with the extremely huge response and courageous participation of the people.

The Home Minister Hishammuddin Hussein deployed a large number of fully-armed FRU (riot squads) to block with barbed wire all streets leading to the Merdeka Stadium. Thousands of police were instructed to arrest people, and to disperse any public gathering of people. Only a few thousand demonstrators managed to break through the barricades and successfully entered the area surrounding Merdeka Stadium.

Since a peaceful assembly could not be held in the historic and ideal venue chosen by Bersih leaders, more than 50,000 disgruntled participants had no alternative but to take to the streets.

Bersih leaders, including Ambiga and others, in defiance of the restriction order issued by the Court, entered Kuala Lumpur City Centre, braving the possibility of being prevented from entry, or of being arrested. They were eventually stopped and arrested on the way to attend the rally.

The “memorandum of 8-point demand for electoral reform” could not be submitted to Agong on that day as a result of the brutal suppression by Barisan Nasional government headed by Najib, Bersih 2.0 had no choice but to appoint another date to submit the memorandum to Agong.

709 rally cum “walk for democracy” was unexpectedly turned into an public demonstration that boosted popular morale. It signified a strong demand for reform of the parliamentary election system as well as for political democracy, after a period of 54 years since Independence. It reflected the unity and co-operation among all ethnic communities, particularly the 3 major communities (Chinese, Malay and Indian).

The rally can be interpreted as a severe criticism levelled at the racist blackmail and attack launched by hegemonistic UMNO ruling clique. It took place simply because of UMNO-dominated BN ruling clique stubbornly brushing aside Bersih 2.0’s “8-point demand” for electoral reform, which is justified, legitimate and appropriate.

The situation was aggravated by Najib going back on his own word, disallowing the rally to be held in Merdeka Stadium. Instead, he gave the green light to the police to resort to brutal repression of those taking part in the rally, including the Bersih leaders.
The “709 Bersih rally” can be aptly described as a popular movement of the three ethnic communities launched for the purpose of achieving electoral reform for clean and fair elections.

It was a mass struggle unprecedented in the history of Malaysia. The occurrence of this historic event followed by its development is of great significance and of far-reaching implications for democracy and human rights movement in Malaysia. The implications are as follows:

1. The people realise the unreasonable and deceptive nature of the “rules of the game” of parliamentary elections

The “709 Bersih rally” has brought to light the following points:

(1) The past 54 years of practical experience in parliamentary elections since Independence, has taught the broad masses that the “rules of the game” (i.e. election rules, election system and procedures) designed by the British government, and implemented by the UMNO-dominated Alliance and the present Barisan Nasional government are unreasonable and deceptive in nature.

(2) The people, through their personal experience in life, have realised that the continuing existence and implementation of the “rules of the game” of parliamentary elections, favouring the ruling clique of the day, would never bring about a popularly-elected government, genuinely representing and protecting the interests of the people.

(3) The broad masses have, through the past 54 years of untold suffering, realised that the UMNO hegemonistic ruling clique is the root cause of all racial discrimination, corruption, abuse of power, polarization of wealth and poverty, and social disharmony. The BN component parties (MCA, Gerakan, SUPP and MIC especially) are merely accomplices and lackeys of UMNO’s ruling clique. They are working hand in glove against the people;

(4) A large proportion of the populace have also realized that, in order to have a better life, the UMNO hegemonistic ruling clique which has ruled our country for 54 long years, must at an opportune time be booted out of the political arena.

2. Daring to put up popular struggle is the answer to the UMNO’s racist blackmail

It is common knowledge that Perikatan or BN ruling clique never fails to engage in political blackmail with racist overtones (resorting to lame excuses to intimidate the people ) whenever the Rakyat rise on any occasion to demand justice.

In September 2000, after being pressured by Suqiu (the electoral demands made by the Chinese community touching on various national issues), the then prime minister Dr. Mahathir decided to settle accounts with the Suqiu Committee not long after the General Election. He summoned leaders of the Suqiu Committee headed by Mr Kuek Hian Hiang of Dong Jiao Zong (the United Chinese School Comittees’ & Teachers’ Associations) to his office. He administered threats to them, pressurizing them to back down on their demands.

Meanwhile, MCA and Gerakan leaders coaxed and threatened the leaders of the Suqiu Committee and other Chinese community leaders into setting aside their demands, or risked facing racial backlash.

At the same time, the UMNO Youth was stirring up racial sentiments by vowing “to burn down the Selangor Chinese Assembly Hall” and shouting slogans like “the Chinese Malaysians go back to China”, etc. The UMNO ruling clique headed by Dr. Mahathir practised “white terror” by way of clamouring that “Suqiu has infringed upon the Malay special privileges” and “Suqiu has caused social unrest”. By resorting to such “white terror”, the government succeeded in thwarting the Suqiu movement.

In 1987, the current prime minister Najib was the UMNO Youth chief cum Minister for Culture, Youth and Sports. 1987 was the year when the government created a political turmoil when it assigned non-mandarin speaking school administrators to Chinese schools.

Najib, in his capacity as the UMNO Youth chief, convened a 10,000-strong rally. A banner bearing the slogan “to soak the Malay keris in Chinese blood” (“Basahkan Keris Dengan Darah Cina”) was conspicuously displayed in the rally. In the same rally, Najib delivered a speech highly charged with racist sentiments while waving a keris in his hand.

He has now denied having uttered such seditious words as “to soak the Malay keris in Chinese blood” after assuming the post of prime minister (refer to a Chinese news reported by Merdeka Review at http://www.merdekareview.com/news.php?n=9969). But when Bersih 2.0 announced its intention to hold 709 rally at the Merdeka Stadium, Najib openly supported Melaka chief minister Ali Rustam in mobilizing members of the Malay martial art organization known as PESAKA (Malaysian National Federation of Silat) to take part in the so-called “patriot” rally led by UMNO youth on 9 July, allegedly to protect the National Palace. Ali Rustam claimed that PESAKA had a total membership of 4000,000.

Najib utilized the state machinery (mainly institutions resorting to violence and mass media owned or manipulated by the government) and the racist organization PERKASA to unleash an atmosphere of “white terror” against the people of various communities, in an attempt to frighten them into distancing themselves from the Bersih movement. But such sinister plot failed miserably.

The success of Bersih 2.0 rally goes to show that daring to put up popular struggle is the answer to the UMNO’s racist blackmail. In the face of the determined action taken by Bersih leaders and the participants of the rally, the racist political blackmail of the UMNO ruling clique has met with total failure.

3. 709 Bersih rally fostered greater awareness as well as unity and cooperation among all ethnic communities

709 Bersih rally has been the biggest popular struggle for human rights and democracy in Malaysia for the past 54 years since Independence. It was estimated that more than 50,000 people from various ethnic groups participated in the rally (mainly the three major ethnic groups - Malays, Chinese and Indians - and other minority groups like Ibans and Kadazans). They were believers of different faiths (largely Muslims, Hindus, Christians, Buddhists, etc.) and were from all walks of life (workers, farmers, petty traders, professionals, businessmen, academics, artists, political parties, retirees, etc.).

The huge crowd of people from different directions, and from all nooks and corners, converged towards the direction of Merdeka Stadium in a peaceful and orderly manner. They were chanting “Hidup Bersih! Hidup Reformasi! Hidup Rakyat!”, expressing their strong desire for reforms. Some of them were seen wearing yellow Bersih T-shirts; some had yellow Bersih 2.0 head banners; while others were waving national flags. No one was carrying any offensive weapon. Banners which were normally displayed in rallies, could hardly be seen in 709 Bersih rally.

Those who took part in the peaceful march were however demonized by the UMNO ruling clique as a mob out to create commotions. They were crudely handled with violence by fully-armed anti-riot squads. Tear gas canisters and chemical-laced water cannons were used against them.

In the crackdown, a total of 1,667 persons, including the Bersih chairperson Ambiga and several opposition leaders, were arrested, making the number of arrests a record high in history. The mass arrests drew public criticisms from all quarters. Because of that, the police were forced to release all the detainees within a day. It was indeed an embarrassment to the police force.

It is to be noted that an overdose of tear gas released by the police resulted in the collapse and death of Baharuddin Ahmad, a participant of the rally.

The anti-riot squad fired tear gas canisters and water cannons into the compounds of Tong Shin Hospital and Chinese Maternity Hospital. The police action was merely for the sake of giving chase to the participants who sought refuge in the hospitals. The anti-riot squad totally disregarded the safety of the patients, pregnant women as well as babies in the hospitals. Such repressive actions were immediately severely condemned by the public, and there was heated public discourse on the Internet.

To allay public discontent, health minister Mr. Liow Tiong Lai convened a media conference with directors of Tong Shin Hospital. He declared that “Tong Shin Hospital and patients did not suffer any injury or damage”. That was a futile attempt to justify the government’s crackdown. The health minister even went to the extent of claiming that “the police were merely sending the injured to the hospital”. He went further to argue that “there would not have been such untoward incident if there were no Bersih rally”. All these allegations are sheer nonsense!

The truth always prevails. 11 doctors (some of them were from the two hospitals concerned) issued a joint statement founded upon their personal experiences in the rally, served to rebut Liow’s false allegations. Numerous articles and photos depicting police brutality were uploaded on the Net. All this constitutes irrebuttable evidence of the repressive actions taken by the government and the police force.

The spirit of being fellow Malaysians prevailed in the rally. In the face of violent crackdown, participants of the rally rendered assistance and support to each other, regardless of ethnicity. They marched towards the common goal. It was an invaluable experience and educational process for the Rakyat. It laid the spiritual and material foundation for the struggle on a larger scale for human rights and democracy in the future.

Therefore, 709 Bersih rally is of far-reaching implications favourable to the inter-racial unity and cooperation among the various communities. This is undeniable.

4. 709 Bersih rally shows NGOs the right direction to march forward

The launching of “709 Bersih rally” cum “Walk for Democracy” eventually developed into a widespread “709 Public Demonstration”. The Bersih chairperson Ms Ambiga and its steering committee have demonstrated their outstanding leadership.

They won the full confidence and the overwhelming support of the Rakyat. This led to the success of the rally, making it possible for us to move a step forward towards democracy in this country. Ms Ambiga showed her exceptional quality of perseverance and courage in leading Bersih 2.0. She proved herself a shining exemplary leader in civil society.

Bersih 2.0, is a coalition of 62 legitimate NGOs (also known as “civil society”). It strives for clean and fair elections. Bersih 2.0 is neither a political party nor a subsidiary of any political party. Bersih 2.0 is to carry on with its struggle for clean and fair elections. It does not exist for the purpose of winning seats in legislative assemblies or seizing power on behalf of any political party.

Thus, it is neither subjugated to any political party nor taking orders from any political party. Bersih 2.0 leaders will only act in the interests of the Rakyat, relying on the consensus among civil society groups, and on the final policy decision of the steering committee. Bersih will maintain its independence and autonomy as an NGO coalition.

The non-partisan stand adopted by Bersih 2.0 while acting in the interests of the people, was well-received by the people, irrespective of ethnicity, class and religion, and it was also welcomed by various political parties. Bersih 2.0 rally was subsequently turned into a “709 Public Demonstration”. This is because the position taken by Bersih 2.0 was in accord with the aspirations and interests of the people regardless of ethnicity, class or creed. It also gained the support of various political parties.

In brief, a number of factors contributed to the success of Bersih 2.0 rally, and therefore, the fruit of success ought to be shared and enjoyed by all and sundry.

Without doubt, Bersih 2.0 has clearly defined its position, that is, to fight for “clean and fair elections”.

PSM (Malaysian Socialist Party) launched a 3-day political publicity campaign (from 24 to 26 June) on “Udahlah tu----Bersaralah! BN”. The home ministry tried to equate such publicity campaign with Bersih 2.0’s electoral reform movement. This was obviously a mischievous attempt on the part of the government to confuse the people, designed to create a wrong impression that Bersih 2.0, like PSM, was calling for “the immediate overthrow of the BN government”.

The home ministry, through the police, invoked the Emergency Ordinance to detain MP Dr. Michael Jeyakumar Devaraj and 5 others, accusing them of “waging war against Yang Di-Pertuan Agong” and “reviving communism”, simply because of the red T-shirts bearing portraits of MCP leaders (i.e. Chin Peng and Abdullah CD) found in their bus. The whole episode is ridiculous to the extreme!

The undeniable fact is: On 4 March 2005, Chin Peng, the leader of the Malayan Communist Party (MCP) had, in his “10-point statement”, said: “we have taken the oath of allegiance and loyalty to Yang Di Pertuan Agong” “we have agreed to give up violence and armed struggle and everything”. Prior to this, in 1989, MCP had laid down arms, destroyed all weapons, disbanded its armed forces, and signed the “Haadyai Peace Accord” jointly with the Malaysian government.

The detention of Dr Jeyakumar and 5 other members is no doubt a heavy blow to PSM. To some extent, it has tarnished the image of Bersih 2.0. It is detrimental to Bersih’s call for electoral reform.

“Bersih! Bersih! Hidup Bersih!” was the unanimous slogans chanted throughout the Bersih 2.0 rally on July 9, where no flag or slogan of any political party was seen. The slogans reflected the common aspirations of the Rakyat for clean and fair elections.

Rakyat have given a thumbs-up to the Bersih 2.0 rally. The Bersih 2.0 rally is a mature and successful public demonstration. To sum up, 709 rally has no doubt far-reaching implications conducive to the healthy development of civil society in this country.

Makna dan Pengaruh Mendalam “Demonstrasi dan Perarakan 709”

Makna dan Pengaruh Mendalam

“Demonstrasi dan Perarakan 709”

Kenyataan (Ketiga) Jawatankuasa Kerja Sahabat SUARAM (FOS) Johor 25hb Julai 2011:

[Kenyataan ini merupakan terjemahan daripada kenyataan akhbar Bahasa Mandarin FOS Johor yang dikeluarkan pada 15hb Julai 2011.]

Walaupun menghadapi pelbagai penipuan, halangan, ugutan, dan berikutan dengan represi yang menyeluruh oleh golongan pemerintah UMNO-BN, di bawah kepimpinan betul dan kebijaksanaan kolektif yang ditonjolkan oleh BERSIH 2.0 dan di bawah sokongan dan penyertaan yang berani oleh rakyat pelbagai kaum, ‘Perhimpunan dan Perarakan Demokrasi 709’ telah diadakan dengan berjayanya di pusat jantung Malaysia, Bandaraya Kuala Lumpur.

Menteri Dalam Negeri Hishammudin Hussein telah menggerakkan sejumlah besar pasukan FRU yang serba lengkap dengan pelbagai senjata untuk menyekat jalan di sekitar kawasan perhimpuanan, memasang dawai berduri di sekitar pintu masuk Stadium Merdeka, serta menggerakkan ribuan anggota polis untuk melakukan penangkapan dan menyuraikan rakyat yang berkumpul di merata tempat. Akibatnya hanya beberapa ribu penyokong BERSIH berjaya menebusi benteng sekatan polis dan berjaya sampai ke kawasan sekitar Stadium Merdeka. Perhimpunan aman tidak dapat diadakan di destinasi bersejarah dan bermakna yang ditetapkan oleh BERSIH 2.0 ini. Tanpa pilihan lain, lebih kurang 50,000 rakyat yang hadir terpaksa berdemonstrasi di tengah-tengah jalan raya untuk menunjukkan perasaan tidak puas hati.

8 tuntutan munasabah BERSIH 2.0

Walaupun adanya perintah larang masuk ke Bandaraya Kuala Lumpur pada 9hb Julai yang diperoleh oleh polis daripada mahkamah, dan ugutan ditahan jika memasuki Kuala Lumpur, tetapi Ambiga dan pemimpin-pemimpin BERSIH 2.0 yang lain tidak tunduk kepada ugutan itu. Akhirnya mereka telah ditahan dan ditangkap di tengah perjalanan kerana tetap menghadiri perhimpunan. BERSIH 2.0 mengumumkan bahawa penyerahan “Memorandum 8 Tuntutan Reformasi Sistem Pilihan Raya” terpaksa ditangguhkan akibat daripada tindakan ganas dan zalim oleh Kerajaan BN dibawah pimpinan Najib.

Dengan wujudnya perpaduan dan kerjasama erat antara rakyat jelata terutamanya kaum Melayu, Cina dan India, ‘Perhimpunan dan Perarakan Demokrasi 709’ kini berkembang menjadi satu demonstrasi dan perarakan memberangsangkan yang memberi tamparan hebat kepada helah dan ugutan perkauman serta serangan daripada golongan hegemoni UMNO, demi menuntut reformasi sistem pilihan raya dan pendemokrasian politik.

Polis menggunakan keganasan ke atas rakyat

Jika dilihat punca asasnya, berlakunya ‘demonstrasi dan perarakan 709’ adalah disebabkan oleh sikap UMNO-BN yang mengabaikan terus 8 tuntutan massa yang adil, munasabah, dan sah dari segi undang-undang tentang reformasi sistem pilihan raya yang dikemukakan melalui BERSIH 2.0. Ia turut disebabkan oleh tindakan Najib memungkir janjinya sendiri yang sebelum ini membenarkan perhimpunan 709 diadakan di stadium dan represi ganas pihak polis terhadap pemimpin dan peserta perhimpunan.

‘Demonstrasi dan perarakan 709’ merupakan tindakan bersama tiga kaum utama di Malaysia berdasarkan satu matlamat umum, iaitu mereformasikan sistem pilihan raya, dan merealisasikan pilihan raya yang bersih dan adil. Ianya boleh disifatkan satu perjuangan massa sebenar yang ulung kali dalam sejarah Malaysia. Berlakunya perhimpunan ini dan perkembangannya mempunyai makna dan pengaruh yang cukup mendalam terhadap gerakan hak asasi dan demokrasi di negara kita pada masa kini dan masa depan. Penerangannya seperti di bawah:

1. Rakyat Jelata Telah Sedar Akan Ketidakadilan dan Penipuan “Peraturan” Sistem Pilihanraya

Demonstrasi dan Perarakan 709 melambangkan bahawa :

(1) Melalui penglibatan diri dalam pilihan raya sejak kemerdekaan 54 tahun yang lepas, rakyat jelata telah sedar dengan ketidakadilan dan penipuan “peraturan”(iaitu akta, sistem dan prosedur pilihan raya yang tidak adil) sistem pilihan raya yang dilaksanakan oleh Kerajaan Perikatan (yang lepas) dan Kerajaan BN (kini) yang didominasi oleh UMNO dibawah aturan penjajah British.

(2) Rakyat jelata telah mempelajari daripada pengalaman hidup sendiri bahawa, selagi wujudnya “peraturan” pilihan raya yang dilaksanakan oleh golongan pemerintah untuk membela kepentingan diri sendiri, rakyat jelata tidak akan berpeluang untuk memilih wakil rakyat dan kerajaan yang membela kepentingan rakyat.

(3) Daripada kesengsaraan yang dialami sejak 54 tahun yang lalu, rakyat jelata telah mempelajari bahawa golongan pemerintah hegemoni UMNO merupakan punca utama kepada masalah seperti diskriminasi dan penindasan perkauman, korupsi, penyalahgunaan kuasa, jurang kekayaan semakin besar serta ketidaktenteraman masyarakat. Pemimpin-pemimpin Parti komponen BN yang lain (terutamanya MCA, Gerakan, SUPP dan MIC) sanggup menjadi pengikut dan bersekongkol dengan pemerintahan hegemoni UMNO dan bermusuhan dengan rakyat.

(4) Rakyat jelata telah menyedari bahawa, bila tibanya masa yang sesuai, kita mesti menghalau golongan hegemoni yang telah memerintah sepanjang 54 tahun ini keluar dari arena politik, barulah rakyat mempunyai harapan untuk hidup dengan lebih baik.

2. Rakyat Sedar Bahawa Helah Dan Ugutan Perkauman UMNO Akan Ditumpaskan Dengan Perjuangan Berani

Setiap kali rakyat bangkit menyuarakan tuntutan, golongan pemerintah, tidak kira Perikatan atau BN, pasti akan balas dengan ugutan politik yang penuh dengan fahaman perkauman melampau, iaitu mengancam dan menakutkan rakyat dengan isu-isu palsu ciptaan mereka. Tindakan pemerintah tersebut sudah menjadi tabiat mereka yang tidak pernah dilepaskan. Kepada rakyat, ini adalah perbuatan zalim yang biasa.

Pada bulan September 2000, Perdana Menteri masa itu, Dr. Mahathir mengalami tekanan yang cukup kuat apabila berdepan dengan ‘Suqiu’ iaitu “Rayuan Pilihan Raya Persatuan-Persatuan Cina Malaysia”. Dr. Mahathir telah panggil satu pertemuan dengan barisan pimpinan ‘Suqiu’ yang diketuai oleh Quek Suan Hiang, iaitu pengerusi Dong Jiao Zong (Gabungan Persekutuan Pertubuhan Lembaga Sekolah-Sekolah Cina dan Persatuan Guru-Guru Sekolah Cina Malaysia Malaysia). Dalam perjumpaan tersebut, Dr. Mahathir mengugut dan menakut-nakutkan mereka agar mereka berkompromi. Ini adalah perbuatan buruk siku balasan pimpinan BN terhadap Jawatankuasa ‘Siqiu’ selepas menang dalam Pilihan Raya Umum tahun 1999. (Sebelum pilihanraya tahun 1999, BN telah bersetuju dengan tuntutan rayuan tersebut untuk memancing undi masyarakat Cina.)

Pada masa yang sama, Dr. Mahathir melalui pimpinan MCA dan Gerakan giat menyebarkan mesej ugutan kepada anggota Jawatankuasa Rayuan “Suqiu” dan pimpinan pertubuhan Cina yang lain-lain bahawa “Sekiranya rayuan ‘Suqiu’ tidak diketepikan oleh Jawatankuasa rayuan ‘Suqiu’ itu, pertempuran antara kaum pasti akan berlaku”.

Di samping itu, Pemuda UMNO beramai-beramai berulangkali meneriak “Bakarkan Dewan Perhimpunan Cina Selangor”, ”Orang Cina Balik Tong San” dan sebagainya, dengan liar sekali. Golongan pemerintah hegemoni UMNO yang diketuai oleh Dr. Mahathir telah menakut-nakutkan seluruh masyarakat melalui propaganda ”Rayuan ‘Suqiu’ menghakis hak istimewa Kaum Melayu”, ”Rayuan ‘Suqiu’ menimbulkan huru-hara masyarakat” dan sebagainya. Dengan itu, mereka berjaya menumpaskan gerakan rayuan ‘Suqiu’ yang dilancarkan oleh pertubuhan-pertubuhan Cina seluruh negara.

Keadaan perhimpunan Pemuda UMNO Tahun 1987

Ketua Pemuda UMNO merangkap Menteri Kebudayaan, Belia dan Sukan pada tahun 1987, Najib Razak(Perdana Menteri sekarang) telah memberi ucapan beremosi yang berbau perkauman, sambil mengeluarkan keris dihadapan kain rentang yang berbunyi “BASAHKAN KERIS DENGAN DARAH CINA” (lihat laporan berita Merdeka Review dalam Bahasa Cina di http://www.merdekareview.com/news.php?n=9969) dalam satu perhimpunan ramai dihadiri oleh hampir 10 ribu orang Melayu yang dipanggil oleh Najib sendiri selaku Ketua Pemuda UMNO dalam kehangatan isu guru yang tidak erti Bahasa Mandarin dilantik untuk memegang jawatan tinggi di Sekolah Rendah Jenis Kebangsaan (Cina).

Najib menafikan bahawa dia pernah membuat kenyataan “BASAHKAN KERIS DENGAN DARAH CINA” yang berbaur hasutan ini, tetapi secara terbuka, Najib telah memberi sokongan kepada seruan Ketua Menteri Melaka, Ali Rustam yang menggalakkan ahli-ahli Persekutuan Silat Kebangsaan Malaysia (PESAKA) yang kononnya dianggotai oleh 4 juta ahli supaya menyertai perarakan kumpulan Patriot yang dipimpin oleh Pemuda UMNO demi mempertahankan istana negara apabila BERSIH 2.0 mengumumkan secara rasmi “Perhimpunan 709 akan diadakan di Stadium Merdeka”.

Najib mempergunakan jentera Negara (terutamanya institusi keganasan dan media massa yang dimiliki atau dikawal oleh karajaan) dan pertubuhan dibawah naungan kerajaan seperti PERKASA untuk menakut-nakutkan rakyat berbilang kaum agar menjauhkan dari BERSIH 2.0 dan gerakan reformasi pilihanraya yang dipimpin oleh BERSIH 2.0. Akan tetapi, plot Najib nyata tidak membawa hasil.

‘Demonstrasi dan perarakan 709’ telah menunjukkan: rakyat jelata sudah sedar bahawa sekiranya rakyat jelata berani berjuang, ugutan perkauman UMNO akan menerima tamparan hebat. Ugutan perkauman yang dilancarkan oleh golongan pemerintah hegemoni UMNO dalam kejadian 709 menimpa maut apabila berdepan dengan kepimpinan BERSIH 2.0 yang unggul dan tindakan massa yang tegas.

3. ‘Demonstrasi dan Perarakan 709’ Mempertingkatkan Kesedaran Massa dan Memajukan Kerjasama dan Perpaduan Pelbagai Kaum

709, Rakyat berbilang kaum dan lapisan berhimpun

‘Demonstrasi dan perarakan 709’ merupakan perjuangan massa dalam menuntut demokrasi dan hak asasi manusia yang mencatat saiz penglibatan rakyat terbesar sejak negara kita merdeka pada 54 tahun yang lepas. Penyertaan orang ramai yang terdiri daripada pelbagai kaum (terutamanya tiga kaum majoriti, iaitu Melayu, Cina dan India dan juga sebilangan kecil kaum Iban dan Kadazan) dan pelbagai lapisan masyarakat (antaranya buruh, petani, penjaja, pakar pelbagai bidang, peniaga, pengajar dan penuntut institusi pengajian tinggi, tokoh bidang seni dan sastera, tokoh politik dan parti politik, pesara dan sebagainya) serta berbagai-bagai penganut agama dan kepercayaan (majoritinya penganut Islam, Hindu, Kristian, Buddha dan kepercayaan masyarakat yang lain-lain) dijangka melebihi 50 ribu orang.

Menjelang tengahari hari 7hb Julai, orang ramai mula menyertai kumpulan perarakan dari semua arah. Kumpulan perarakan yang begitu besar ini menuju ke tempat perhimpunan, iaitu Stadium Merdeka, dengan aman dan berdisiplin. Sepanjangan perjalanan, peserta menyampaikan hasrat umum rakyat berbilang kaum dalam menuntut reformasi pilihanraya dengan jelas melalui laungan lantang slogan “HIDUP BERSIH! ” , “HIDUP REFORMASI! ”, “HIDUP RAKYAT!” dan sebagainya.

Ada di kalangan peserta yang memakai kemeja-T berwarna kuning, dicetak dengan perkataan “BERSIH 2.0” dan ada yang mengikatkan kain berwarna kuning, dicetak dengan perkataan “BERSIH 2.0” di kepala. Ada juga peserta memegang bendera negara yang pelbagai saiz. Barangan lain tidak kelihatan, termasuk kain rentang yang biasanya dijadikan lengkapan asas perarakan juga jarang kelihatan.

Gas pemedih mata ditembak ke dalam barisan demonstrasi aman

Golongan pemerintah hegemoni UMNO menganggap kumpulan perarakan yang aman sebegini sebagai “perusuh dan pengganas”. Pasukan FRU yang serba lengkap digerakkan untuk ‘melanyani’ peserta perarakan secara kejam dengan bantuan Water Canon dan gas pemedih mata yang kuat.

Seramai 1,667 orang telah ditahan, termasuk pemimpin-pemimpin BERSIH 2.0 seperti Ambiga selaku pengerusi BERSIH 2.0, dan juga pemimpin-pemimpin parti pembangkang Parlimen. Bilangan orang yang ditahan dalam kejadian ini mencatatkan rekod tertinggi (dalam satu operasi) dalam sejarah negara kita. Tindakan penindasan dan penahanan secara besar-besaran tersebut menimbulkan kemarahan massa dan kritikan pendapat umum masyarakat yang meluas. Oleh itu, pihak polis terpaksa melepaskan kesemua 1,667 orang yang ditahan itu dalam tempoh 24 jam selepas ditahan sekaligus mencatat rekod paling memalukan dalam sejarah operasi polis.

Harus dinyatakan di sini bahawa salah seorang peserta yang bernama Baharuddin Ahmad (gambar menunjukkan anak kedua mendiang memegang gambarnya) telah meninggal dunia selepas jatuh pengsan dalam perarakan kerana tidak tertahan tindakan kejam polis dan serangan gas pemedih mata.

Untuk mengejar dan menyuraikan peserta-peserta perarakan, yang mencari perlindungan di kawasan Hospital Tung Shin dan Hospital Bersalin dihadapan Puduraya selepas dihalau oleh polis, FRU melepaskan air bertekanan tinggi dan gas pemedih mata ke kawasan hospital tersebut tanpa mempertimbangkan keselamatan pesakit, ibu yang mengandung dan bayi.

Tindakan penindasan yang begitu kejam ini telah menimbulkan kemarahan yang hebat di kalangan masyarakat umum, dan dikritik habis-habisan dilaman web. Atas desakan tersebut, Liow Tiong Lai selaku Menteri Kesihatan terpaksa tergesa-gesa mengaturkan satu kenyataan terbuka Lembaga Pengarah Hospital Tung Shin yang mengistiharkan “Hospital Tung Shin dan pesakitnya tidak dibidik gas pemedih” dengan harapan dapat melepaskan kerajaan dan pihak polis daripada bertanggungjawab ke atas tindakan mereka. Liow Tiong Lai mempertahankan tindakan kejam FRU dengan kata-kata berikut: “pihak polis masuk ke dalam hospital untuk membawa pendemonstrasi yang cedera ringan untuk mendapatkan rawatan!”.

Liow Tiong Lai lagi “mengarut” tanpa rasa malu bahawa : “peristiwa seperti ini boleh dielakkan sekiranya perhimpunan haram BERSIH tidak dijalankan.” Siapa yang akan percaya dengan “percakapan bohong” ini? Pada 13 Julai, 11 orang doktor (antaranya terdiri daripada doktor yang berkhidmat di Hospital Tung Shin dan Hospital Bersalin), membuat kesaksian bersama yang mengaku telah menyaksikan insiden tersebut dengan mata sendiri.

pancutan air dibidik ke arah Hospital Tung Shin

Begitu ramai peserta yang menyaksikan FRU melepaskan air bertekanan tinggi dan gas pemedih mata ke arah hospital telah memuat naik gambar dan catatan kejadian ke laman web. Kesemua catatan, kesaksian dan gambar tersebut telah menjadi “bukti” dan “aduan” yang mustahil diputar belit atau dibasmi oleh Liow Tiong Lai, atau sesiapapun (termasuk Chua Soi Lek, pengerusi MCA yang cuba berdalih untuk menolong Liow). Biarlah pertubuhan dan individu (terutamanya Liow Tiong Lai, Chua Soi Lek dan sebagainya) yang memutar belitkan fakta demi melepaskan tanggungjawab kerajaan dan polis, membalas dan menjawab satu demi satu bukti-bukti dan aduan-aduan yang tidak dapat dinafikan itu!

Orang ramai telah menyaksikan atau mengalami sendiri semangat “kita adalah sekeluarga” dalam demonstrasi dan perarakan kali ini. Semangat tidak ternilai ini telah ditunjukkan dengan sepenuhnya oleh kesemua peserta dalam demonstrasi dan perarakan ini terutamanya semasa orang ramai mengalami tindakan ganas FRU.

Orang ramai tidak kira Melayu, India, Cina ibarat yang berat sama dipikul,yang ringan sama dijinjing, telah saling memberi sokongan dan galakan, menbantu satu sama lain, agar tegas menyempurnakan tindakan menyuarakan tuntutan pada hari itu. Dalam perarakan ini, massa telah mengalami latihan yang menyentuh hati. Perarakan ini juga adalah proses pendidikan yang mempertingkatkan kesedaran rakyat berbilang kaum. Latihan dan didikan ini pasti akan menjadi asas kebendaan dan spiritual yang kukuh kepada perjuangan menuntut demokrasi dan hak asasi manusia, yang lebih besar atau lebih sengit pada masa akan datang.

Oleh demikian, ‘demonstrasi dan perarakan 709’ pasti akan memberi pengaruh yang mendalam dan berpanjangan dalam mempertingkatkan kesedaran massa dan memperkuatkan perpaduan dan kerjasama di antara kaum Melayu – Cina – India dan kaum-kaum lain.

4. Demonstrasi dan Perarakan 709 Menggalakkan Perkembangan Gerakan NGO Kearah Yang Betul

Dalam proses mengerakkan ‘perhimpunan dan perarakan demokrasi 709’ sehingga tercetusnya ‘demonstrasi dan perarakan 709’, kepimpinan cemerlang Ambiga, pengerusi BERSIH 2.0, dan pemimpin-pemimpin lain telah meraih kepercayaan penuh massa dan mendapat sokongan meluas rakyat berbilang kaum. Seterusnya membolehkan demonstrasi dan perarakan kali ini memainkan peranan yang penting dan pengaruh yang meluas, sekaligus dapat mendalamkan perkembangan refomasi pilihanraya dan gerakan demokrasi dan hak sivil. Dengan kebijaksanaan kepimpinan dan ketegasan perjuangan yang ditunjukkan, kepimpinan Ambiga kini menjadi role model dalam gerakan NGO.

BERSIH 2.0 merupakan gabungan yang dibentuk oleh 62 badan bukan kerajaan (NGO) (atau selalu dikenali sebagai “kumpulan masyarakat sivil/madani”) yang sah di Malaysia, yang bertujuan memperjuangkan pilihanraya yang bersih dan adil. BERSIH 2.0 bukan satu parti politik dan bukan dibawah naungan mana-mana parti politik.

BERSIH 2.0 wujud dengan tujuan memperjuangkan hasrat rakyat yang menuntut pilihanraya yang bersih dan adil. Ia bukan wujud untuk membantu mana-mana parti politik memenangi pilihanraya atau memenangi kuasa pemerintahan. Oleh itu, BERSIH 2.0 tidak dikuasai dan tidak menerima arahan daripada mana-mana parti politik atau pemimpin parti politik.

Maka, kenyataan dan kelakuan Ambiga dan pemimpin-pemimpin lain BERSIH 2.0 dalam usaha memperjuangkan pilihanraya yang bersih dan adil, sudah tentu berdasarkan kepentingan rakyat pelbagai kaum, pandangan bersama pertubuhan-pertubuhan masyarakat madani dan keputusan muktamad jawatankuasa pemacu BERSIH 2.0. Kedudukan bebas dan otonomi BERSIH 2.0 sebagai pertubuhan bukan kerajaan harus dipegang setiap masa.

Pendirian non-partisan yang berdasarkan kepentingan rakyat ini, bukan sahaja mudah memberi keyakinan dan diterima oleh rakyat pelbagai kaum dan lapisan, ia juga tidak bermasalah untuk membentuk persefahaman dan toleransi dengan pelbagai parti politik dan pelbagai agama. Oleh itu, himpunan 709 untuk mengutarakan 8 tuntutan refomasi pilihanraya berubah menjadi ‘demonstrasi dan perarakan 709’.

Ini merupakan hasil daripada pendirian dan pandangan BERSIH 2.0 yang mendokong aspirasi dan mengutamakan kepentingan rakyat berbilang kaum pelbagai lapisan, dan yang selaras dengan harapan dan kepentingan parti-parti politik dan pelbagai agama. Ia juga adalah hasil daripada sokongan rakyat berbilang kaum dari pelbagai lapisan, parti-parti politik dan agama-agama. ‘Hasil’ ini dimiliki oleh semua dan harus dikongsi oleh pelbagai pihak.

Tujuan BERSIH 2.0 untuk menuntut pilihanraya yang bersih dan adil sudah jelas dinyatakan, dan pemimpin Parti Komunis Malaya (PKM) Chin Peng telah mengisthiharkan “Kami(PKM) telah bersumpah taat setia kepada Yang Dipertuan Agong”, “Kami(PKM) telah bersetuju meninggalkan keganasan, perjuangan bersenjata dan segala-galanya” dalam kenyataan 10 poinnya pada 4hb Mac 2005, (Sebelum ini, PKM telah menandatangani ‘Perjanjian Damai Hatyai’ dengan kerajaan Malaysia pada tahun 1989, dan telah meletakkan dan menghapuskan segala senjata serta membubarkan pasukan tenteranya).

Akan tetapi, Kementerian Dalam Negeri (KDN) masih mempergunakan satu kempen roadshow selama 3 hari (dari 24hb Jun hingga 26hb Jun), yang bertema “Udahlah tu…Bersaralah!(BN)” yang dianjurkan oleh Parti Sosialis Malaysia (PSM). KDN sengaja menyamakan dan cuba mengelirukan kempen anjuran PSM ini dengan gerakan refomasi pilihanraya BERSIH 2.0, agar orang ramai salah anggap bahawa BERSIH 2.0 turut bermotif “tamatkan pemerintahan BN sekarang juga” seperti PSM.

Polis mempamerkan bahan 'bukti'

Pihak polis telah menahan Ahli Parlimen Sungai Siput, Michael Jeyakumar Devaraj, dan 5 orang pemimpin PSM lain dibawah Ordinan Darurat (EO). Pihak polis mendakwa meraka (PSM) berniat untuk “memerangi Yang di-Pertuan Agong” dan “menghidupkan semula fahaman komunis” dengan hanya berdasarkan beberapa helai kemeja-T warna merah yang bertulis nama pemimpin-pemimpin PKM(Chin Peng dan Rashid Maidin). Ini amat lucu dan tidak masuk akal.

Insiden diatas sudah tentu telah memberi tamparan hebat kepada PSM. Pada masa yang sama, ia juga telah memburukkan nama BERSIH 2.0 dan gerakan refomasi pilihanraya. Keadaan ini ternyata telah membawa kesan buruk kepada BERSIH 2.0 dan gerakan refomasi pilihanraya.

Laungan lantang slogan “Bersih, Bersih! Hidup Bersih!” dalam ‘demonstrasi dan perarakan 709’ jelas membayangkan aspirasi rakyat menuntut refomasi pilihanraya dan menuntut pilihanraya yang bersih dan adil. Dalam ‘demonstrasi dan perarakan 709’, tiada banner dan bendera parti politik, nama dan slogan parti politik juga tidak kedengaran. ‘Demonstrasi dan perarakan 709’ direstui oleh rakyat pelbagai lapisan dan kaum. Ia adalah satu aksi yang matang dan berjaya.

Pendek kata, ‘demonstrasi dan perarakan 709’ pasti akan mempegaruhi perkembangan gerakan pertubuhan bukan kerajaan(NGO) dalam negara kita menuju kearah yang betul.

Pautan:

1.Kenyataan Jawatankuasa Sahabat SUARAM Negeri Johor 24hb Jun 2011: Mengenai Himpunan Besar-besaran dan ‘Perarakan Demokrasi’709 di Kuala Lumpur

2.Kenyataan Lanjutan Jawatankuasa Kerja Sahabat SUARAM Negeri Johor 5hb Julai 2011 (Hari Selasa): Mengenai Himpunan Besar-besaran dan ‘Perarakan Demokrasi’ 709 di Kuala Lumpur

“709示威游行”的巨大意义与深远影响

“709示威游行”

的巨大意义与深远影响

——柔州人民之友工委会
7月15日发表（三次声明）

709大集会与民主之行,尽管面对巫统主导的国阵统治集团的高度欺骗、百般破坏、极度恐吓以及最终的全面镇压，在净选盟2.0充 分发挥了高度的集体智慧和正确领导下，在各族人民的热烈响应和勇敢参与下，终于在马来西亚的心脏地区——吉隆坡市中心，成功落实了。虽然当天因内政部长希 山慕丁动用了庞大的全副武装的镇压暴动队伍封锁了会场周围地区的街道，利用带刺铁丝网紧密围绕在默迪卡体育场场馆入口处，并动员数千名警察到处进行逮捕或 驱散聚集在一起的人群，只有数千名群众冲破镇压封锁线进入了默迪卡体育场馆周围，和平的大集会却无法在这个净选盟选择的原来具有其历史意义的理想地点和场 所召开，逾五万名的出席群众别无选择，唯有被迫上街示威宣泄不满；虽然爱碧嘉等净选盟领袖无惧于警方通过法庭发出的对他们（当天）进入吉隆坡市区的禁止令 以及可能遭遇逮捕扣留的威胁，却毅然决然依约赴会而在途中被拦截、逮捕，《选举改革8项诉求的备忘录》终于因以纳吉为首的国阵政府采取了横蛮暴戾的镇压行动而被迫搁置下来，净选盟2.0 只得宣布另外择日呈上国家元首。

709大集会与民主之行，如今演变成自国家独立54年以来，广大人民主要是巫、华、印3大民族的团结与合作，痛击巫统霸权集团种族主义讹诈与进攻，强烈要求议会选举改革和政治民主改革的一场振奋人心的示威游行。这场“709示威游行”，从根本上说，完全是由于巫统主导的国阵统治集团漠视净选盟2.0代表广大人民群众提出选举改革8项诉求的合情合理合法性，以及纳吉亲口允准709大集会在体育馆举行的之后食言耍赖和警方对净选盟领袖和参加大集会群众的暴力镇压所造成的。

这场709示威游行，可以说是由国内主要3大民族共同参与，为争取选举改革、实现干净与公平选举的共同目标而展开的，在马来西亚历史上一次空前（但不是绝后）的名副其实的群众斗争。它的发生和发展，对当前和今后我国人民的民主人权运动，有着巨大的意义和深远影响，说明如下。


（一） 广大群众认识议会选举“游戏规则”的不合理和欺骗性

709 示威游行标志着：（1）广大群众已经从独立54年以来的议会选举实践中亲身体验到,在过去英国殖民政府设计安排下,由巫统主导的(过去的)联盟政府和(现在的)国阵政府所实施的议会选举“游戏规则”（也就是议会选举法令、制度与程序）的不合理和欺骗性；（2）广大群众已经从本身的生活实践中亲身体验到，由统治集团出于维护本身利益的需要而实施的议会选举“游戏规则”继续存在一天，就没有实现由人民选出真正维护利益的代表及组成真正代表人民利益的政府的一天；（3）广大群众已经从54年来的痛苦遭遇中认识到，在我国实施的政治制度下，巫统霸权统治集团就是国内民族压迫歧视、腐败贪污滥权，造成贫富两极化与社会不和谐的罪魁祸首，而国阵其他成员党（主要是马华公会、民政运动党、砂人民联合党和印度国大党）领导集团甘为巫统霸权统治的帮凶仆从，与人民为敌；（4）广大群众已经认识到，当适当的时候到来，必须将这个掌控了54年统治地位的霸权集团，赶出我国政治舞台，才有希望过好一点的日子。


（二） 广大群众认识敢于斗争就可以痛击巫统的种族主义讹诈

无论是联盟统治集团,还是国阵统治集团，每当人民行动起来提出诉求的时候，总是离不开他们一路来所惯用的充满极端种族主义的“政治讹诈”——就是假借某种理由向人民进行威胁恐吓。这已是人民见惯的事了。

犹记得在2000年9月 间，时任首相马哈迪在面对《全国华团大选诉求》给他造成的强大压力，分别召见以董教总郭主席全强为首的诉求工委会领导人进行“秋后算账”，当面威胁恐吓， 迫使他们妥协，同时也通过马华公会和民政运动党的时任领袖分别向“诉求工委会”成员以及其他华团领袖，不断散播“若不搁置《大选诉求》，必然发生‘种族冲 突’”饱含恐吓目的的言论；此外，巫统青年团屡屡纠众疯狂叫嚣“火烧雪隆中华大会堂”、“大马华人滚回唐山去！”等等。当时以马哈迪为首的巫统霸权统治集 团通过制造“大选诉求侵犯马来特权”、“大选诉求引起社会动乱”种种白色恐怖，如其所愿地挫败了全国华团所展开的大选诉求运动。

1987年巫青团大集会上出现写着“以华人的血洗克里斯剑” （Basahkan Keris Dengan Darah Cina）的布条。

现任首相纳吉在1987年担任巫青团团长，出任文化、青年及体育部长，当年华小高职事件闹得沸沸扬扬期间，曾在由他以巫青团团长身份召集的显著挂着“BASAHKAN KERIS DENGAN DARAH CINA” (以华人的血洗克里斯剑)”(“KERIS”通常译为马来短剑）标语条幅、近万名马来人出席的大集会上，慷慨激昂地拿出马来短剑、发表种族性演说。虽然纳吉在担任首相之后矢口否认有说过“以华人的血洗克里斯剑”这句煽动性的话(http://www.merdekareview.com/news.php?n=9969)，却又故技重施，在这次净选盟2.0毅然宣布“709大集会就在默迪卡体育场馆举行”的时候，公然支持马六甲州政府首长阿里鲁士淡姆（Ali Rustam）所宣称目前拥有四百万名会员的马来西亚全国马来武术联合会（Persekutuan Silat Kebangsaan Malaysia，缩称PESAKA），发动会员参与巫统青年团所领导的7月9日“爱国者游行”并保卫国家皇宫。纳吉利用国家机器（主要是暴力机关和政府所拥有或支配的媒体）以及御用组织如土著权威组织（PERKASA），处心积虑制造白色恐怖，吓唬各族人民远离净选盟2.0及其领导的选举改革运动。结果是，纳吉的这些阴险图谋以失败告终。

709 示威游行的成功标志着：广大群众认识到敢于斗争就可以痛击巫统的种族主义讹诈——巫统霸权统治集团在这次事件上所施展的种族主义讹诈，面对净选盟2.0的杰出领导和广大群众的坚定行动，遭遇彻底的失败。


（三） 709示威游行促进群众更大觉醒与巫华印民族团结合作

709 示威游行是我国自独立54年以来最大规模的一次争取民主人权的群众斗争，参加的人数估计超过5万人，包括各民族（主要是巫、华、印3大民族以及少数的伊班、卡达山民族）和各阶层人士（其中有工人、农民、小贩、各种专业人士、商人、大专院校师生、文化艺术界人士、政党政治人物、退休人士等等）以及各种宗教信仰者（其中主要是回教徒、兴都徒、基督徒，佛教徒以及各种民间信仰者）。

这么庞大的游行队伍，在当天中午时分开始，从四面八方、各个角落汇集而来，朝向大集会地点——默迪卡体育场馆前进，和平有序、万众一心地沿途高喊“HIDUP BERSIH! ” (净选盟万岁！)、“HIDUP REFORMASI! ” (改革万岁！)、“HIDUP RAKYAT! ” (人民万岁！)等口号，强烈表达了广大各族人民要求选举改革的共同心声。在队伍中，只看到有些人身穿印有“BERSIH 2.0”字样的黄色T裇，或头绑印上“BERSIH 2.0”字样的黄色丝带，有些人手拿大小不同的国旗，没有见到其他什么东西，甚至连普通游行所惯用的标语条幅也寥寥无几。这样的和平请愿游行队伍，却被巫统霸权统治集团当作“骚乱暴徒”对待，动员全副武装的镇压暴动队，利用高压水炮车和强烈催泪弹，加以暴戾对付，总共逮捕了1667人，其中包括净选盟2.0主席爱碧嘉等多名领袖以及多名国会在野党领袖，写下我国史上一次逮捕人数最高的记录。大镇压大逮捕行动立即引起群众情绪广泛沸腾和社会舆论厉声谴责，警方因此被迫在采取逮捕行动后的24小时内，又把被捕的1667人全部先后释放，写下了我国史上警方行动最丢脸的一页。

必须特别提出的是，1名名为巴哈鲁丁阿末(Baharuddin Ahmad)的 参与者因不堪暴戾行动的对付和催泪瓦斯的侵袭，而在游行中昏倒后猝死。镇压暴动队为了对被驱赶而避到位于富都车站对面的同善医院和华人接生院围墙范围内的 游行者穷追不舍，竟然不顾病人、产妇和婴儿的安危，而肆无忌惮侵入医院范围，猛射高压水柱和催泪瓦斯。如此暴戾的镇压行动，引起了社会大众的强烈愤懑和网 上舆论的厉声谴责，逼得政府卫生部长廖中莱赶紧召集同济医院董事们，安排他们公开发表“同善医院和病人没有受到什么损害” 的谈话，为政府和警方脱罪，而贵为卫生部长的廖中莱为镇压暴动队的暴戾行为进行诡辩，说“警察入院是带人救伤的！”他还大言不惭地说“如果没有净选盟非法大集会，就不会发生这样的事了。”——这是骗不了人的“鬼话”！7月13日晚11名医生（其中一些是来自同善医院与华人接生院的医生）的联署声明和亲身见证，以及网 上无数身历其境者上载关于镇压暴动队向同济医院猛射高压水柱和催泪瓦斯的照片和贴文，就是廖中莱或任何人（包括为廖中莱帮腔狡辩的马华公会总会长蔡细历） 所无法扭曲或消灭的“证据”和“控诉”。这些铁一般的证据和控诉，让那些歪曲事实、为政府和警方的暴戾行为脱罪的组织和个人（特别是廖中莱和蔡细历等 人），一个一个、一件一件地反驳回答吧！

从 这次示威游行中，人们亲眼看见或亲身体验，所有参与者都充分表现了“我们都是一家人”的可贵精神，尤其是在遭遇镇压暴动队伍的暴戾行动之时，大家不分马来 人、印度人或华人，都坚持为完成今天的请愿行动而互相支持、互相鼓舞、互相照顾、共同进退。广大群众经历一次激动人心的锻炼，各族人民得到一次提高思想的 教育，为今后展开更大规模或者是更为尖锐的争取民主人权的斗争打下坚实可靠的精神和物质基础。

因此，709示威游行，对促进群众更大觉醒与巫、华、印3大民族（同时包括其他少数民族）团结合作，有着深远影响，是可以肯定的。


（四） 709示威游行促进国内非政府组织运动朝正确方向发展

从原定的“709大集会与民主之行”到爆发的“709示威游行”的整个过程，净选盟2.0主席爱碧嘉及其他领袖的杰出领导，获得广大群众的最大信任和各族人民的广泛支持，使到这次示威游行能够发挥巨大作用和深远影响，从而使到今后议会选举改革与民主民权运动得以深入发展。爱碧嘉充分表现了她的领导智慧和斗争的坚定性，在非政府组织运动中树立了一个光辉榜样。

净选盟2.0是一个由国内62个已有合法地位的“非政府组织”(即通常所说的“民间组织”)联合组成的旨在争取“干净和公平的选举”的“同盟”。净选盟2.0不是政党，也不是政党的隶属组织。净选盟2.0是为人民争取“干净与公平的选举”而存在，不是为任何政党赢取议席或掌握政权而存在。因此，净选盟2.0不接受任何政党或其领袖的支配，也不接受任何政党或其领袖的指示。因此，爱碧嘉及其他净选盟领袖在争取“干净与公平选举”课题上的言论和行动，理所当然必须以各族人民的利益、非政府组织的共同意见和净选盟2.0指导委员会的最后决策为依归，必须始终坚持净选盟2.0的非政府组织的独立与自主性立场。

这种非党性（NON-PARTISAN）、以人民利益为依归的立场，不仅容易为各民族、各阶层人民所信任和接受，而且不难为各党派、各宗教人士所理解和包容。因此，净选盟2.0这次的表达选举改革8项诉求的709大集会演变成“709示威游行”，就是净选盟2.0所持的立场和所提的主张，完全符合各民族、各阶层人士，也符合各党派、各宗教人士的愿望和利益，不仅为各民族、各阶层人士所支持，而且为各党派、各宗教人士所拥护，多个方面的因素结合而成的“果实”。这个“果实”是属于大家共有的，应让大家分享。

尽管净选盟2.0鲜明地表达了上述旨在争取“干净与公平的选举”的立场，尽管马来亚共产党（Parti Komunis Malaya）领袖陈平已在2005年3月4日公布的“10点声明”中表示“我们已向马来西亚国家元首宣誓效忠、表达忠诚”、“我们已同意放弃暴力、武装斗争及一切”（在此之前，马来亚共产党已在1989年放下并销毁所有武器、解散整个部队，与政府签署“合艾和平协议”了），内政部竟然利用了马来西亚社会主义党所展开的一项名为“够了 ----（国阵）退休吧！”（Udahlah tu----Bersaralah! BN）从6月24日至26日为期3天的政治宣传活动，跟净选盟2.0所开展的选举改革运动等同起来、加以混淆，让人们误以为净选盟2.0就是跟社会主义党一样主张“现在就把国阵（政府）换掉”。警方还援引《紧急法令》继续扣留了杰亚古玛（Michael Jeyakumar Devaraj）国会议员等6名领袖。警方利用从社会主义党党员乘坐的巴士上搜寻到得数件印有马来亚共产党领袖（陈平与拉昔迈丁）肖像的红色T恤，指控他们意图向国家元首宣战和重新复活共产主义。真是荒唐滑稽到了极点！

上述事件的发生,无疑对社会主义党本身造成了严重的打击,同时也在一定的程度上抹黑净选盟2.0以及选举改革运动——这对净选盟2.0和选举改革运动是绝对有害的。

709示威游行,万众一心高喊“BERSIH! BERSIH! HIDUP BERSIH ！”(BERSIH是马来语，干净之意；BERSIH，也代表“净选盟”，是“干净与公平选举联盟”的简称或代号；HIDUP是马来语，万岁之意)的口号，集中表达了人民要求选举改革、要求干净与公平选举的强烈愿望。709示威游行，没有人高举政党的旗帜或标语，也没有人高喊政党的名称和口号。709示威游行，受到各民族、各阶层人民的肯定。因此，709示威游行，可以说是成熟的，也是成功的一次示威游行。

总之，709示威游行，对促进国内非政府组织运动朝正确方向发展，有着深远的影响，也是可以肯定的。#






注：马来文与英文版声明将在较后时间贴出。